Even voorstellen…

Ik ben Silke Jonkman, geboren op 26 januari 1997. Ik ben opgegroeid in Haren en studeerde in Groningen en Enschede. Na mijn studietijd ben ik samen met mijn vriend Eric van der Meer terug naar Haren verhuisd. 

Ik ben atleet met liefde voor koken en gezond eten!

Als lange afstandatleet focus ik mij op afstanden van 10 km tot de halve marathon. In de zomer loop ik voornamelijk op de atletiekbaan, in de winter ben ik te vinden op de weg en bij de cross. Sinds 2021 train ik bij het Groningse Team 4 Mijl onder begeleiding van Eddy Kiemel. In 2022 plaatste ik mij, een beetje onverwacht, voor de Europese Kampioenschappen Atletiek op de 10.000 meter. Sindsdien richt ik mij volledig op atletiek.

Als ik niet train is de kans groot dat ik in de keuken sta. Hardlopen en voeding gaan natuurlijk hand in hand. Ik hou van gezond en lekker eten waar je harder van gaat lopen. Ik noem het maar ‘my type of fastfood’!

Op mijn twaalfde stond ik aan de start van mijn eerste hardloopwedstrijd, de 4 Mijl van Groningen. Fanatiek was ik op die leeftijd al. Dat jaar finishte ik de 6.4 km als snelste van de hele school. Twee jaar later won ik als 14-jarig meisje de onder 18 competitie bij dezelfde wedstrijd. Het werd duidelijk dat ik talent had voor hardlopen.

Het TalentTeam van Top Atletiek Groningen nodigde mij uit om bij hen te komen trainen. Dat werd mijn eerste kennismaking met de atletiekbaan. Als junior specialiseerde ik mij in de 1000 en 1500 meter. In mijn studententijd sloot ik mij aan bij de studenten atletiekvereniging Vitalis, waar ik jaren met veel plezier heb getraind en daarnaast een fantastische studententijd meemaakte. 

Helaas raakte ik in de winter van ’21/’22 geblesseerd. Hardlopen lukte maar mondjesmaat, maar ik verbeterde wel mijn duurvermogen door de vele alternatieve trainingsuren. In april bouwde de hardlooptraining zich weer op en schreef ik mij in voor de 10 km bij de Klap tot Kloploop in Stadskanaal. Tijdens het inlopen zei ik nog “Zenuwachtig? Nee, want ik ben toch geen 10 km loper.” Ik finishte als eerste in Stadskanaal in 33 minuten. Sneller dan verwacht.

Coach Eddy dacht dat het een goed idee zou zijn om een 10.000 m op de baan te gaan lopen. In mei 2022 liep ik mijn eerste internationale wedstrijd; de ‘ Night of the 10.000m PB’s’ in Londen. Het doel: een tijd onder de 33 minuten. Ik kwam over de finish na 32 minuten en 25 seconden. Een fantastische tijd, slechts vijf seconden boven de limiet voor de Europese Kampioenschappen. Later dat jaar wist ik mij alsnog voor dat toernooi te kwalificeren. Zo stond ik in augustus 2022 opeens aan de start van mijn eerste grote toernooi, nog geen vijf maanden na de 10 km in Stadskanaal.

Ondertussen beoefen ik mijn sport nu als voltijds atleet. Mijn dagen richt ik zodanig in dat ik optimaal kan trainen en presteren. Dat betekent niet alleen hard trainen, maar ook vooral focussen op goed herstel en mentale weerbaarheid. Daarnaast reis ik de wereld over om te kunnen trainen onder de beste omstandigheden (hoogtestage/warmtestage), samen met de beste atleten. Daarnaast ben ik veel onderweg voor wedstrijden om de strijd aan te gaan met andere atleten.

Zoals elke sport kent het hardlopen verschillende blessures. Helaas heb ik ondertussen verschillende blessures opgelopen. Van stijve achillespezen, een overbelaste peesplaat, tot een stressfractuur. We neigen snel alleen maar de positieve verhalen naar buiten te brengen, maar ik wil via mijn sociale media en deze website ook de moeilijke kant van sport laten zien.

Sporten is gezond, maar topsport vraagt veel van je lichaam. Soms téveel.  Je zou kunnen zeggen dat topsport dan niet echt gezond meer is. Eind 2023 kreeg ik te horen dat ik een stressfractuur op had gelopen door osteoporose, ook wel broze botten genoemd. De osteoporose is ontstaan door een disbalans van mijn hormonen, veroorzaakt door een energietekort. Op dit moment (2024) werk ik samen met mijn sportarts, internist, gynaecoloog, diëtist en psycholoog aan een gezond lichaam en een gezonde mindset om straks weer optimaal te kunnen presteren! 

Nadat ik mijn kookkunsten af en toe op Instagram begon te delen kreeg ik al snel de vraag: “Heb je een recept ?”. Een lastige vraag voor mij. Waarom? Ik kook namelijk  uit de losse pols. Ondanks dat mijn huis vol ligt met kookboeken en tijdschriften sta ik zelden achter het fornuis een recept te lezen. Ik zie recepten als inspiratie of richtlijn, maar niet als iets wat je stap voor stap moet volgen. Ik geef er graag mijn eigen draai aan. Zo kan je een courgette vaak prima vervangen worden door een aubergine. Of  gooi eens wat extra bouillon bij de pastasaus als je meer zin hebt in soep…

Voor deze blog wil ik toch proberen het een en ander op papier te zetten. Handig voor jullie want zo krijg je een idee van wat ik maak. Ook handig voor mijzelf, dan kan die ene echt lekkere ovenschotel nog een keer maken. Maar toch wil ik je ook graag meegeven; doe vooral wat je zelf wilt. Gebruik ingrediënten die jij lekker vindt en kook in de hoeveelheden die jij nodig hebt. Eric en ik zijn dan maar met zijn tweeën, een vierpersoonsmaaltijd werken wij met gemak weg.